Ogrzewanie podłogowe – warto!
No i wreszcie przyszedł czas na remont. Z dwóch naszych łazienek częściej używana była mniejsza, z kabiną prysznicową. Z upływem lat zaczęła „prosić nas” o odświeżenie. Decyzję przyspieszył gromadzący się (mimo systematycznej walki z nim) kamień, kiepska wentylacja i oznaki pleśni na suficie, a przy okazji możliwość wstawienia czegoś „nowego” tak choćby dla samej zmiany i dla estetyki oka. Ale to nie wszystko. Łazieneczka była niedogrzana. Wprawdzie na krótszej ścianie mieliśmy niewielki grzejnik, ale nie dawał on sobie rady z jej dostatecznym osuszeniem i ociepleniem. Do tego dochodziło nieszczelne okno – po przeciwnej stronie grzejnika – już w kabinie prysznicowej. Regulacje nie dawały pożądanych rezultatów. Co najwyżej poprawiały cyrkulację powietrza, co zwłaszcza w jesienno-zimowe poranki nie nastrajało optymistycznie potencjalnych użytkowników tego pomieszczenia. Wchodzenie do „lodowni”, a zwłaszcza stąpanie po zimnej posadzce nie należy do naszych ulubionych czynności. Postanowiliśmy to zmienić. Wybór padł na ogrzewanie podłogowe. Jednakże zanim się zdecydowaliśmy musieliśmy rozważyć wszelkie „za i przeciw”. Hurraoptymizmu początkowo nie było. A to dlatego, że w rodzinie mieliśmy użytkowników tego typu rozwiązania, którzy dosyć szybko się z niego wyleczyli po pierwszych rachunkach… za prąd. Ich podłogówka – stary patent – oparta była na siatce podłączonej do zasilania. No nic dziwnego…
Postanowiliśmy podrążyć temat. Na pierwszy ogień poszły strony: podlogowka.rzeszow.pl czy ogrzewanie-podlogowe.rzeszow.pl Potem kolejne: sandersystem, tiasystem, antykaloryfer… Następnie trochę czarnej magii – typu przeliczniki mocy, rodzaje materiałów itp. Nie kończące się pytania natury: jaka wylewka na ogrzewanie podłogowe, wylewka cementowa czy… uwaga, uwaga… anhydrytowa (!), jaka grubość wylewki pod ogrzewanie podłogowe czy w końcu jak wykonać wylewkę anhydrytową i „z czym w ogóle się to wszystko je”? Dosyć! Nieee….
Ale od czego jest infolinia i porady fachowców. Od słowa do słowa, od telefonu do telefonu i byliśmy umówieni na rozmowę i przegląd pomieszczenia. Co się okazało? Ano to, że mamy niemal same atuty dla nowego rozwiązania. Przede wszystkim lokalizacja. Bezpośrednio nad kotłownią, w której pracuje nasz piec kondensacyjny. Kolejne, to niewielka powierzchnia, więc i koszt ogrzewania podłogowego okazał się (o dziwo) niższy niż pierwotnie zakładano. Stąd szybka decyzja i działamy. Największym problemem było tylko ustawienie ekip tak by sobie nie przeszkadzały. Ale poszło całkiem sprawnie.
Teraz już bez dawnego oporu wpadamy do łazienki każdego zimowego poranka i delektujemy się ciepłą posadzką i równomierną temperaturą całego pomieszczenia. Piec zaprogramowany odpowiednio wcześniej uruchamia grzanie na przyjęcie domowników i wyjście spod kołdry prosto do dawnej łazienki nie stanowi już takiej traumy jak dawniej. Co ciekawe, nowe rozwiązanie docenił także nasz kot, który dotychczas omijał kafle szerokim łukiem. No chyba że był to okres upałów. To co innego. Teraz welury koce, pledy i fotele „futrzak” zamienił na ogrzewanie podłogowe. Czasem nawet nie da się ruszyć i trzeba go przesuwać siłą.
Żałować jedynie możemy, że nie zdecydowaliśmy się na to rozwiązanie wcześniej, choć nie znaczy, że nie obyło się bez błędów. W optymistycznym założeniu zrezygnowaliśmy w ogóle z grzejnika i teraz kombinujemy z mokrymi ręcznikami. Przydałby się choćby taki minimalistyczny. Z drugą łazienką będziemy bogatsi o to doświadczenie. Ogólnie rozwiązanie warte jest zachodu. Po łazienkach już myślimy nad wprowadzeniem tego patentu do kuchni ale z tym pomieszczeniem jeszcze chwilę poczekamy mimo, że chciałoby się zrobić wszystko za jednym zamachem. Póki co, na bosaka, pozdrawiamy! Nie bójcie się decyzji… Ogrzewanie podłogowe „to je ono”!
(opinia przekazana przez jednego z zadowolonych inwestorów na terenie województwa mazowieckiego)
